Borstvoedingsmaffia en achter-bank-generatie

Borstvoedingsmaffia, nuchtere hollanders, carrièretijgers, geiten-wollen-sokkentypen, ouders die pamperen, grenzeloze opvoeders, of zeikwijven. Wie we ook zijn als opvoeder, als we door de ogen van een ander kijken past iedere ouder in een of ander hokje  En toch hebben we een gezamenlijk doel: het beste voor onze kinderen.

Wat is dan precies het beste? Daar zijn niet alle ouders het met elkaar over eens. En dus is opvoeden vooral ook iets persoonlijks. Fantastisch uitgebeeld in deze video.

Als ouder hebben we het goed met onze kinderen voor. Of we nu sleutelkinderen grootbrengen, de-achterbank-generatie pamperen of ronddragen met ons kangoeroekroost. We doen het binnen onze eigen mogelijkheden met de beste intenties. En alleen al daarvoor zouden we ons moeten verenigen!

Tegelijk is het ook handig om af en toe eens te kijken of we ons kunnen verplaatsen in de behoeften van onze kinderen. Wat hebben zijn precies van ons nodig? Bij baby’s is het eigenlijk heel duidelijk.

De baby heeft nood aan fysieke nabijheid van de ouder, omdat hij zich daardoor veilig voelt. En een veilig gevoel maakt ontspanning mogelijk, wat weer resulteert in een gevoel van welbevinden. Bovendien houdt het moederlijf de baby op de juiste temperatuur, omdat het warmer wordt bij kou en verkoelt bij koorts. De hartslag van moeder geeft de baby een ontspannen gevoel en de stem van papa stelt gerust. Bovendien faciliteren de bewegingen van het lijf van ouders, ook een gezonde bewegingsontwikkeling bij de baby.

Een andere behoefte van de baby is afgestemde voeding. We kunnen er niet om heen: beter dan de natuur kunnen we het niet maken. En dus is borstvoeding de beste voeding voor een mensenbaby. Het geeft de juiste voedingsstoffen, vetten en goede bacteriën, die precies passen bij wat het kind nodig heeft. Echter, het wel of niet geven van borstvoeding, valt voor veel moeders samen met het gevoel wel of geen goede moeder te zijn. Dat misverstand moet dus uit de lucht, want oordelen helpt niemand.

Baby’s hebben ook liefdevolle, aandachtige interactie met hun ouders nodig. Als de baby met zijn geluiden, lijfje en huilen kan vertellen wat hem bezighoudt en ouders hiernaar durven kijken, luisteren en op vertrouwen, groeit de band tussen ouder en kind. De baby voelt zich dan gehoord, gezien en geliefd. En juist dat gelukzalige gevoel is de brandstof voor alle andere ontwikkelingen.

Authentiek en oprechte ouders laten zich niet leiden door de oordelen van anderen. Vaders en moeders die durven te vertrouwen op hun natuur, gaan vaak sterk achter hun eigen keuzes staan. Vanuit die blik lukt het hun aan te sluiten bij wat hun kind nodig heeft. En een kind dat vervult is in zijn behoeften, wil ditzelfde graag bijdragen voor anderen.

Het balanceren van de behoeften van ieder individueel gezinslid, is daarmee een van de grootste uitdagingen van vaders en moeder. Laten we als ouders elkaar dus helpen door elkaars keuzes te respecteren in plaats van veroordelen. We starten de ‘The Sisterhood of Mothers’ en ‘The Brotherhood of Fathers’. Want ‘in the end’ wensen we allemaal te wonen in een wereld waarin iedereen gelukkig is.